Rozwód kościelny to termin określający warunki unieważnienia małżeństwa kościelnego. Nie jest tożsamy z rozwodem, jaki funkcjonuje w prawie cywilnym i o jaki para lub jedno z małżonków wnioskuje do sądu. Odrębność ta powoduje, że uzyskanie rozwodu w sądzie nie skutkuje unieważnieniem małżeństwa w świetle prawa kanonicznego. Jeżeli małżonkowie dążą do unieważnienia małżeństwa w świetle prawa kościelnego muszą przejść przez obie procedury rozwodowe: kościelną i cywilną.
Kiedy można starać się o rozwód kościelny?
Skuteczność otrzymania rozwodu kościelnego, podobnie jak dzieje się to przy rozwodzie cywilnym, zależy od powołania się na określony katalog okoliczności ściśle rozpisanych w prawie kościelnym, które są przesłanką do otrzymania unieważnienia małżeństwa. Rozwód kościelny Sandomierz otrzymuje się na podstawie 17 regulacji zawartych w Kodeksie Prawa Kanonicznego Jana Pawła II.
Kto decyduje o rozwodzie kościelnym?
Rozwód kościelny
Wszystkie sprawy o unieważnienie małżeństwa w świetle prawa kanonicznego kieruje się do trybunału. Wniosek o rozwód kościelny składa się w trybunale właściwym dla miejsca, gdzie zawierane było małżeństwo, gdzie strona pozwana posiada stałe lub tymczasowe miejsce zamieszkania lub strona powodowa ma stałe miejsce zamieszkania, albo w miejscu, gdzie trzeba będzie zbierać dowody do wniosku. Wystąpić o rozwód kościelny mogą małżonkowie lub rzecznik sprawiedliwości, w przypadku gdy wiedza o okolicznościach wpływających na nieważność małżeństwa jest powszechna.
Decyzja o rozwodzie kościelnym
Po przyjęciu przez trybunał wniosku następuje proces sądowy i postępowanie dowodowe. Gdy wszystkie dowody zostają zebrane, sędzia umożliwia stronom zapoznanie się z nimi w kancelarii trybunału. Po tym fakcie, następuje zamknięcie postępowania i wydanie wyroku. Wyrok orzekający nieważność małżeństwa, razem z ewentualnymi apelacjami i wszystkimi aktami sądowymi trybunał przesyła do wyższego szczebla – trybunału apelacyjnego w czasie 20 dni od ogłoszenia wyroku. Trybunał apelacyjny dekretem albo potwierdza wyrok pierwszej instancji, albo decyduje o ponownym jego rozpatrzeniu już na nowym stopniu.
