Osiedle to było pierwszym osiedlem Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej (LSM), budowano je od 1958 do 1971 roku (większość zakończono do połowy lat 60.). Uważane jest za wzorowy przykład wkomponowania zieleni w przestrzeń osiedla oraz współgrania tych elementów z rzeźbą terenu, co zapewniło ówcześnie osiedlu wyjątkowe walory kompozycyjno-przestrzenne (warto zwrócić uwagę m.in. na centralnie położony ogród – miejsce wypoczynku i rekreacji).
Reklama: Domy Bydgoszcz
Za konsultowany z mieszkańcami projekt osiedla odpowiadał inż. Feliks Haczewski, a za tereny zieleni – inż. Józef Maciejewski. Obecność zieleni była i jest cechą wyróżniającą osiedli LSM – na omawianym osiedlu aż 20 z 42 ha powierzchni przeznaczono pod tereny zieleni osiedlowej. Po transformacjach ustrojowych lat 90. XX wieku osiedle borykało się z problemami wynikającymi z nowych realiów. Zieleń została zaniedbana, nastąpił silny rozrost części niektórych form roślinnych, prowadząc m.in. do nadmiernego zacienienia mieszkań i terenów.
Układ komunikacyjny osiedla, zaprojektowany tak, aby odseparować od siebie ruch pieszy i kołowy, okazał się niewydolny wobec wzrostu liczby samochodów. Niewielkie, osiedlowe uliczki zapewniające w zamyśle dostawy i dojazd, stały się wobec braku miejsc postojowych, parkingami. Oryginalny projekt osiedla nie przewidywał też rozwoju infrastruktury związanej z ruchem rowerowym.
Osiedle nadal jest jednak atrakcyjnym miejscem do życia – zapewnia infrastrukturę edukacyjną, kulturalną i zdrowotną, w pobliżu znajdują się tereny handlowe, dobre jest skomunikowanie osiedla z centrum miasta. Podejmowane są także próby kompleksowej rewitalizacji przestrzeni lub jej fragmentów (np. centralnego placu osiedla) z udziałem mieszkańców. W przeciwieństwie do oficjalnych map akustycznych, w przypadku których analizowany jest hałas drogowy, kolejowy.
Imisja hałasu dla potrzeb tworzenia map akustycznych określana jest na podstawie modelu obliczeniowego, dla którego źródłem danych są wartości emisyjne (pomiary wzdłuż dróg). Zalecany przez Unię Europejską wspomniany model NMPB-Routes-96 uwzględnia moc akustyczną źródła i propagację dźwięku. W związku z tym dla obszarów oddalonych od dróg wyniki analiz – zgodnie z przepisami – nie uwzględniają innych potencjalnych źródeł hałasu.
